نظام آموزش فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش در وزارت آموزش‌و‌پرورش، بخش مهمی از پازل مهارت‌آموزی نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران است که در کنار سازمان فنی‌ و حرفه‌ای، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، و صنایع دولتی و غیردولتی که مستقیماً در امر آموزش مشارکت می‌کنند، تربیت نیروی انسانی ماهر در بخش فنی‌ و حرفه‌ای را به عهده دارند

به زعم نقش گسترده آموزش‌های فنی‌وحرفه‌‌ای در اشتغال، مسائلی نظیر نرخ ناچیز انتقال فارغ‌التحصیلان این‌گونه مدرسه‌ها به کار، عدم مشارکت صنایع در برنامه‌ریزی درسی، نرخ پایین علاقه‌مندی به ثبت‌نام در هنرستان فنی‌وحرفه‌ای، ارزشیابی نظری به جای عملی و برخی موارد دیگر باعث شده‌اند، هدف‌های آموزش‌های مورد‌نظر محقق نشوند. لذا مسئله مورد مطالعه در این مقاله شناسایی برخی از عوامل اثرگذار در بهبود کیفیت و کارایی این آموزش‌ها با استفاده از نظرات متخصصان ملی و بین‌المللی و تجربیات کشورهای موفق در این زمینه بوده است. در همین راستا، با تحلیل پژوهش‌های ملی انجام شده در رابطه با آسیب‌های موجود در این‌گونه آموزش‌ها و همچنین اسناد بالادستی، چالش‌های موجود شناسایی شدند و شش عامل به‌عنوان عواملی که در نظام فعلی آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای مورد غفلت یا کم‌توجهی قرار گرفته‌اند، مشخص شدند. بازاندیشی و اصلاح‌ نظام آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای با توجه به این عوامل ضروری به‌نظر می‌رسد.