هنر به‌عنوان تجلّی باورهای جامعه از وجوه تمایز انسان با سایر موجودات است و می‌تواند به‌عنوان یکی از بارزه‌های هویت و به‌ویژه هویت فرهنگی و معنوی، موجب رشد و ارتقای تمدن و فرهنگ جوامع مورد توجه قرار گیرد (سند برنامه درسی ملی : 26). استفاده از هنر و قالب‌های هنری مناسب‌ترین طریق بازنمایی تجربیات غنی از احساس و عواطف انسانی است. با توجه به کارکردها و جهت‌گیری‌های این حوزه از جمله ایجاد شورونشاط، پرورش حواس، قدرت تخیل، خلاقیت، درک و بیان احساسات به زبان هنر و ... در دانش‌آموزان (همان) و با عنایت به اهمیت این موضوع در مبانی سند تحول بنیادین از جمله راهبرد کلان: بهره‌مندی هوشمندانه از فناوری‌های نوین در نظام تعلیم‌وتربیت رسمی عمومی مبتنی بر نظام معیار اسلامی (هدف‌های کلان 3، 2، 7، 5، 1)1، در این مقاله به معرفی یک نرم‌افزار کاربردی جهت طراحی فرش و گلدوزی توسط معلمان و دانش‌آموزان در راستای اهداف درس هنر پرداخته می‌شود.

عطیه ضیغمیبجنورد ـ 1366   • کارشناس ارشد تصویرسازی از دانشکده هنر و معماری تهران • کارشناس تصویرسازی از دانشگاه اصفهان • تصویرساز، مدیر هنری،کریتیور، گرافیست دیزاینر و مدرس هنر با ده سال سابقه تدریس در هنرستان، آموزشکده و دانشگاه فرهنگیان • همکاری …

هنر به‌عنوان نهادی اجتماعی و برآمده از دل باورها و سنت‌های بشری، محملی برای بروز احساسات و عواطف انسانی است؛ و از همین طریق است که هنرمند تأثیرات و تأثرات محیطی خود را بازتاب می‌دهد. چنان‌که می‌دانیم، در زمینه اجتماعی، پدیده‌های جمعی بر هنر هنرمند به شکلی آیینه‌سان تأثیر می‌گذارند، بنابراین آنچه ما در اثر هنری ملاحظه می‌کنیم چیزی نیست جز نوعی روایت هنرمند از محیط زندگی خویش که آن را با عبور دادن از صافی ذهن و ضمیر خود به پیشگاه هنرپسندان تقدیم می‌کند. در این گزارش روایتی از چگونگی تأثیر چهار دهه جنگ خارجی داخلی و زندگی در جنگ را در آیینه هنر قالی‌بافی کشور افغانستان مرور می‌کنیم.

قلمدان بهترین وسیله فراگیری نوشتن و مهم‌ترین عامل تشویق مردم به آموختن خطاطی و خوشنویسی بود. در سه قرن اخیر، هنرمندان سعی کرده‌اند قلمدان‌ها را زیباتر و نفیس‌تر بسازند و به صاحبان ذوق و هنر و طالبان علم و ادب عرضه دارند. قبل از قلمدان‌های لاکی که در اواسط دوره صفوی اشاعه یافت، قلمدان‌ها اغلب فولادی و نقره‌کوب و طلاکوب بودند و روی بعضی از آن‌ها تصاویر گوناگون و اشکال هندسی و اسلیمی و چه‌بسا نام مالک و سازنده و در مواردی ادعیه و نام سلاطین و جملاتی در عظمت کتابت و قلم به شیوه کوفی نقش می‌بست که آیتی از هنر به شمار می‌آمد. اگر این سفارش‌ها از طرف پادشاه وقت یا ثروتمندی داده می‌شد، با طلا و نقره و انواع جواهرات ترصیع می‌گشت. امروزه اغلب این آثار را در موزه‌ها می‌توان دید.

هنر «مینای خانه‌بندی» معاصر در ایران به سبب شناخت کم اقشار جامعه از آن مورد توجه نیست و کمتر هنرمندانی در این زمینه فعالیت می‌کنند. آگاه نبودن جامعه، تقاضای این محصول را کم کرده است؛ در نتیجه، هنرمندانِ اندکی جذب این رشته می‌شوند و روند پیشرفت این هنر در ایران به‌کندی صورت می‌گیرد. در این پژوهش به تعریف مینای خانه‌بندی، روش‌های ساخت، طراحی، نحوه اجرای آن و همچنین، موارد استفاده این هنر در جامعه معاصر پرداخته شده است. جهت پیشبرد بهتر این تحقیق، با هنرمندان میناساز مصاحبه شده و در اغلب مصاحبه‌ها، این هنرمندان بر تکنیک‌ها، نحوه کار و روند ساخت تأکید کرده‌اند. در روند مصاحبه و پژوهش میدانی برای شناخت هر چه بیشتر این هنر، اقلیت بودن هنرمندان این رشته جلب نظر می‌کند و این بر محدود بودن و ناشناخته بودن هنر مینای خانه‌بندی می‌افزاید. نبود شناخت و آگاهی کافی باعث شده است هنری اصیل که پیشینه‌ای چند هزارساله دارد به فراموشی سپرده شود.

مدرسه صنایع قدیمه، به‌عنوان اولین مرکز آموزشی هنرهای ملی و سنتی، به مدیریت حسین طاهرزاده بهزاد، در سال 1309 شروع به کار کرد. این مدرسه شامل کارگاه‌های مختلف صنایع‌دستی بود و طی سال‌ها در ارتقای هنرهای سنتی نقش شایانی ایفا کرد. مدرسه صنایع قدیمه نخستین و تأثیرگذارترین کانون هنرهای سنتی در هنر معاصر ایران محسوب می‌شود.