چکیده
امروزه برای درمان بیماری استئوآرتریت به علت عوارض جانبی داروهای شیمیایی، از مکملها و گیاهان دارویی استفاده میشود. این پژوهش با هدف بررسی میزان تأثیر عصاره اتانولی گردوی ایرانی در کاهش بیان ژن سیتوکاینهای التهابی در مقایسه با NSAIDs و دگزامتازون انجام شد.
مقدمه
استئوآرتریت1 یا به اختصار O.A. رایجترین شکل بیماری التهاب مفاصل و عامل اصلی ناتوانیِ بزرگسالان است (دکوکر، ۲۰۰۸). التهاب غشای سینوویال عاملی اساسی در پاتوژنز استئوآرتریت به دلیل علائم کلینیکی التهاب و وجود التهاب در بافت سینوویال و تغییر شکل اولیه غضروف در لبه سینوویال ملتهب، محسوب میشود (سیلام2، ۲۰۱۰). از آنجا که درمان قطعی برای این بیماری اکنون وجود ندارد؛ جایگزینهای درمانی فعلی شامل کمکهای اولیه، کاهش درد و اصلاح عملکرد مفاصل از راه تسکین و تخفیف نشانههای آن، بدون هیچگونه بهبودی در درمان خود مفصل است (هانتر، ۲۰۰۶). NSAIDs یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی که شامل مهارکنندههای عمومی و نیز مهارکننده اختصاصی است، نشان داده که در درمان درد و التهاب مؤثر است (پینکو3، ۲۰۰۰)؛ اما مصرف طولانیمدت این داروها همراه با عوارض جانبی خطرناک مثل زخمهای دستگاه گوارشی (روده و معده)، مشکلات کبدی و کلیوی و واکنشهای پوستی است (اطلس استئوآرتریت، ۲۰۱۴). لذا، امروزه استفاده از ترکیبات گیاهان دارویی برای کاهش درد و عوارض ناشی از مصرف داروهای شیمیایی در بیماری به دلیل سرکوب بیان ژن سیتوکاینهای IL-1β، TNF-α و IL-18 (دینارلو، ۲۰۱۱ و تیان، ۲۰۰۵) رو به افزایش است. گردوی ایرانی به دلیل وجود منابع سرشاری از آنتیاکسیدانهای مؤثر طبیعی (کاروالیو، ۲۰۱۰) و وجود ترکیباتی در عصاره، مانند ژوگلون و سایر مواد آنتیاکسیدان در مغز آن (ژانگ، ۲۰۰۹) اثر ضدباکتریایی و آنتیاکسیدانی قابل مقایسه با داروهای آنتیبیوتیک آمپیسیلین (شارما، ۲۰۱۳) احتمالاً میتواند در جهت کاهش درد و کاهش بیان سیتوکاینهای التهابی در استئوآرتریت مؤثر باشد. بنابراین، در این پژوهش به مقایسه اثر عصاره گیاه گردوی ایرانی بر کاهش بیان ژنهای پیشالتهابی IL-1β، TNF-α و IL-18 در مقایسه با داروهای شیمیایی مانند NSAIDs پرداخته شده است.
روش کار
ضمن کشت سینوویوسیت مفصل گاو هلشتاین در آزمایشگاه، عصاره 1mg/dL اتانولی مغز گردوی ایرانی تهیه و سمّیت آن با روشهای MTT ،SDH و LDH سنجیده شد. سپس جداسازی RNA و تولید cDNA انجام و تأثیر عصاره در مقایسه با سایر داروها و دارونماها و میزان بیان هرکدام از سیتوکاینهای پیشالتهابی IL-1β، TNF-α و IL-18 با روش rt-PCR تعیین و با استفاده از ANOVA آنالیز شد.
نتایج
در این پژوهش مشخص شد که عصاره مذکور موجب کاهش بیان ژنهای سیتوکاینهای پیشالتهابی IL-1β، TNF-α و IL-18 به میزان معنیداری شده است.
پینوشتها
1. osteoarthritis
2. Sellam
3. pincus