یکی از اصلی ترین هورمون های شکمی که در تنظیم غذای دریافتی نقش دارد، گرلین است. گرلین تنها هورمون گردشی است و دریافت غذا را تحریک می کند. این هورمون پپتیدی و از دسته ترکیبات محرک ترشح هورمون رشد است که به اختصار GHS نامیده می شود و در کتب دبیرستانی نامی از آن برده نشده است، در این نوشته به بررسی مختصری از تاریخچه کشف این هورمون، ساختار شیمیایی، محل های ترشح، اثرهای فیزیولوژیک و عوامل مؤثر بر ترشح آن پرداخته شده است.

با توجه به پیشرفت نانوفناوری و ترغیب دانش‌آموزان به فراگیری این علم در مدارس به‌عنوان یک فعالیت فوق برنامه، بهتر است مربیان این رشته پس از برشماری جذابیت‌های کاربردی آن، اطلاعاتی در زمینه خطرات نانومواد بر بدن انسان و محیط زیست نیز ارائه و با رعایت آینده‌نگری، دانش‌آموزان را در کاربرد این مواد راهنمایی کنند.